1970 ల మాట
దిగుమర్తి సూరయ్య గారి (మా తాతగారు) పెద్ద కుమారుడు దిగుమర్తి రాఘవులు గారు (మా నాన్నగారు). రాఘవులు గారు కుటుంబ భారాన్నంతా తలకెత్తుకొని నడుస్తున్న రోజులవి. ఆయన వృత్తి పరంగా వడ్డీ వ్యాపార కంపెనీలో డబ్బు వసూలుదారుడైనా, ప్రవృత్తి పరంగా బుర్రకధ కళాకారుడు. ప్రతీ రోజూ ఉద్యోగ నిమిత్తం సుమారు 30 కిలోమీటర్లు తిరిగి, సాయంత్రానికి తన బుర్రకధ స్నేహితులతో కలసి, practice చేసి రాత్రి 10 గం. ల కు ఇంటికి వచ్చేవారట. రాఘవులు గారు వచ్చేవరకూ సూరయ్య గారు, వారింటికి దగ్గరలో ఉన్న కాలువ దగ్గర, (అప్పట్లో వంతెనలు లేవు) తన వయసు స్నేహితులతో కాలక్షేపం చేస్తూ కొడుకు రాకను గమనిస్తూ ఉండేవారట. కొడుకు వస్తున్న విషయం గమనించిన వెంటనే మెల్లగా అక్కడనుండి ఇంటికి చేరుకొనే వారట. ఇది గమనించిన రాఘవులు గారు తన ఎక్కడికి వెళ్ళినా, తన తండ్రి ఎదురు చూస్తారనే ఉద్దేశ్యంతో వీలయినంత త్వరగా ఇంటికి చేరుకొనే వారట. కానీ ఎప్పుడూ వారు ఈ విషయాన్ని ప్రత్యక్షంగా చర్చించలేదు.
1990 ల మాట
రాఘవులు గారి పెద్దకుమారుడు వీరకిషోర్. ఆయన జీవిత భీమా సంస్తలో ఉద్యోగి. తన తండ్రిలాగే కుటుంబ భారాన్నిభుజాన వేసుకొని నడిచేవారు. కాలం మారింది. ఆ ఊరికి ఒక వంతెన వచ్చింది. రాఘవులు గారి ఇంటికి మోటారు వాహనం కూడా వచ్చింది. కిషోర్ గారు ఎక్కడికి వెళ్ళినా, రాఘవులు గారు నిదుర పోయే వారు కాదు. పెద్ద కొడుకు వచ్చాడన్న సంగతి తెలిసిన తరువాతే ఆయన కునుకు తీసేవారు. ఎంత రాత్రయినా కుమారుని వాహనం శబ్దం విన్న తరువాత, ఏదో పని ఉన్నట్టుగా బయటకు వచ్చి, పడుకోవడానికి వెళ్ళేవారు. ఇది గమనించిన కిషోర్ గారు, ఎంత దూరం వెళ్ళినా, తన తండ్రి నిదుర పోకుండా చూస్తారని, వీలైనంత త్వరగా ఇంటికి చేరుకొనే వారు. వీరు ఎప్పుడూ చర్చించు కోలేదు.
2010 లో కిషోర్ గారి పెద్ద కుమారుడు ప్రణయ రంజిత్ ఏమి చేస్తాడో చూడాలి.
దిగుమర్తి సూరయ్య గారి (మా తాతగారు) పెద్ద కుమారుడు దిగుమర్తి రాఘవులు గారు (మా నాన్నగారు). రాఘవులు గారు కుటుంబ భారాన్నంతా తలకెత్తుకొని నడుస్తున్న రోజులవి. ఆయన వృత్తి పరంగా వడ్డీ వ్యాపార కంపెనీలో డబ్బు వసూలుదారుడైనా, ప్రవృత్తి పరంగా బుర్రకధ కళాకారుడు. ప్రతీ రోజూ ఉద్యోగ నిమిత్తం సుమారు 30 కిలోమీటర్లు తిరిగి, సాయంత్రానికి తన బుర్రకధ స్నేహితులతో కలసి, practice చేసి రాత్రి 10 గం. ల కు ఇంటికి వచ్చేవారట. రాఘవులు గారు వచ్చేవరకూ సూరయ్య గారు, వారింటికి దగ్గరలో ఉన్న కాలువ దగ్గర, (అప్పట్లో వంతెనలు లేవు) తన వయసు స్నేహితులతో కాలక్షేపం చేస్తూ కొడుకు రాకను గమనిస్తూ ఉండేవారట. కొడుకు వస్తున్న విషయం గమనించిన వెంటనే మెల్లగా అక్కడనుండి ఇంటికి చేరుకొనే వారట. ఇది గమనించిన రాఘవులు గారు తన ఎక్కడికి వెళ్ళినా, తన తండ్రి ఎదురు చూస్తారనే ఉద్దేశ్యంతో వీలయినంత త్వరగా ఇంటికి చేరుకొనే వారట. కానీ ఎప్పుడూ వారు ఈ విషయాన్ని ప్రత్యక్షంగా చర్చించలేదు.
1990 ల మాట
రాఘవులు గారి పెద్దకుమారుడు వీరకిషోర్. ఆయన జీవిత భీమా సంస్తలో ఉద్యోగి. తన తండ్రిలాగే కుటుంబ భారాన్నిభుజాన వేసుకొని నడిచేవారు. కాలం మారింది. ఆ ఊరికి ఒక వంతెన వచ్చింది. రాఘవులు గారి ఇంటికి మోటారు వాహనం కూడా వచ్చింది. కిషోర్ గారు ఎక్కడికి వెళ్ళినా, రాఘవులు గారు నిదుర పోయే వారు కాదు. పెద్ద కొడుకు వచ్చాడన్న సంగతి తెలిసిన తరువాతే ఆయన కునుకు తీసేవారు. ఎంత రాత్రయినా కుమారుని వాహనం శబ్దం విన్న తరువాత, ఏదో పని ఉన్నట్టుగా బయటకు వచ్చి, పడుకోవడానికి వెళ్ళేవారు. ఇది గమనించిన కిషోర్ గారు, ఎంత దూరం వెళ్ళినా, తన తండ్రి నిదుర పోకుండా చూస్తారని, వీలైనంత త్వరగా ఇంటికి చేరుకొనే వారు. వీరు ఎప్పుడూ చర్చించు కోలేదు.
2010 లో కిషోర్ గారి పెద్ద కుమారుడు ప్రణయ రంజిత్ ఏమి చేస్తాడో చూడాలి.
No comments:
Post a Comment